Yes or Noใช่รักหรือเปล่า? [Yaoi]

'คนอย่างมึงไม่คู่ควรกับโฟกัสหรอก' 'เราเลิกกันเถอะ' พรวด!! . . . . . ฝัน? ฝันถึงเรื่องตอนนั้นอีกแล้วหรอสงสัยผมคงจะคิดมากไป ผมตัดสินใจที่จะไม่คิดเรื่องนั้นให้ปวดหัวอีกแล้ว ติ๊กกกกกกกกก นาฬิกาปลุกแจ้งเตือนให้รู้ว่าตอนนี้เป็นเวลา7โมง ผมไม่ได้ห่วงอะไรมากเพราะผมมีเรียนบ่าย ผมชื่อ'ปัน'คณะสถาปัตยกรรม ปี2 สิ่งที่ผมบนมันเป็นเรื่องจริงที่ผ่านมาแล้ว2เดือน มันคอยตามหลอกหลอนผมตลอด2เดือนที่ผ่านมา ผมไม่รู้จะต้องทำอย่างไรดีให้มันลบเลือนหายไป จากหัวของผมได้ทุกครั้งที่ผมฝันถึงเรื่องนี้ทีไรมักจะปวดหัวตอนที่ตื่นมาทุกที ผมต้องทำยังไงทำไงดีวะ แล้วจะมากวนตีนตัวเองทำไมวะยิ่งปวดหัววะ ผมจึงหันไปยิบยาพาราที่โต๊ะข้างหัวเตียง. อ้าว ไอ้เหี้ยยาหมด ผมจำได้อยู่เลยนี่นาล่าสุดผมจำได้ว่าเหลือ10กว่าเม็ด แล้วมันหายไปไนวะ ไม่เป็นไรโทรหาไอ้'ตั้ม'ก็ได้วะ ผมเลยยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ใกล้กับขวดยา แต่ผลลัพธ์คือไอ้ห่าโทรศัพท์เสือกเเบตหมด!! แล้วมาเสือกหมดอะไรตอนวะ แต่จะโทษมันก็ไม่ได้นี่วะ ก็เมื่อคืนอะผมลืมชาร์ตแบตนี่ ผมจึงตัดสินใจอาบนำ้แล้วแต่งตัวใหม่ถึงจะปวดหัวอยู่แต่ก็ต้องจำใจอะนะ เพราะถ้าผมไท่กินยา อาการปวดหัวของผมก็จะไม่หาย(แลดูเวอร์) ไม่กี่นาทีก็มาถึงเป้าหมายนะเนคือ ร้านขายยาห่างจากคอนโดของผมไม่กี่กิโลเมตร อาการปวดหัวของผมหนักขึ้นเรื่อยๆทำให้ผมเซ แล้วตอนนั้นเองที่สติของผมดับวูบไป